Bir Hikayenin Sonu Gelmiş Gibi..
Aysu ÖZTÜRK’ün kaleminden..
Bitecek hikayelerin kıyamet alametiydi bizimkisi
Savruluyordu sıra sıra kaderimdekilerim
Karanlık rüzgarları esiyordu kötülüklerimin,
Seller alıyordu kalbimi
Beraberinde götürüyordu iyiliklerimi
Uçurumlardan atıyordum geçmişimi
Kaybolacak zannediyordum
Neye yarayacaksa sanki ?
Sayfalar rüzgarda uçuşuveriyordu
Sonra boşa yaptığım iyiliklerim
Bir terazi dengesi misali …
Karanlığa bürünmüştü etrafa dağılınca dizelerim
Kopuyordu kıyametlerim bir hikayenin sonu gelmiş gibi
Kalbimin afetleri ; cehennem ateşi sanki
Yakıyordum hatıra defterlerimi
Anılarımı çok sevdiklerimi
Yağmurlarım yağıyordu okudukça sözlerimi
Yine bulutlarım ağlıyordu bana eşlik edip
Gökyüzüm gerisinde boğuluyordu unutmuştu rengini
Mutlu olunca doğduğu yerden gülümsüyordu ayın gamzeleri ,
İlham ışığını arıyordum başıyla sonu aynıydı hikayemin,
Mutluluklarıma koşuyor mutsuzluklarımdan kaçıyordum bilir misin ?
En çok da mutlu olduklarımı arıyordum ahiretimin
Yine soruyordum yine bulamıyordum ,
Ey Sağ Meleğim !
Aysu ÖZTÜRK