Fatih TEZCE’nin kaleminden..
Herkes beni soruyor biliyorum. Üstelik sen bu gidişime cevap da veremiyorsun, bunu da biliyorum. Sen bana da cevap verememiştin, bak bunu da biliyorum. Bu kadar çok şeyi bildiğim için de kendime de çok kızıyorum!
Gezdiğim her oda, oturduğum her masa, dokunduğum her bilgisayar biliyorum ki beni hatırlatıyor. Sana göre aylak aylak dolaştığım geniş bahçe, gölgesiyle oturup hasbihâl ettiğim ağaçlar da benden kaldı sana. Bak bunu da biliyorum.
Çünkü sen hiç emek vermedin, gönül arazimizde hiç çaba sarf etmedin! Simsiyah bir araban vardı seni hepimize hatırlatan, hep öyle geçtin ve gittin işte. Biliyorum ve hatırlıyorum ki, sığırcık kuşları gibi karda üşüye üşüye seni bekleyenleri ne arabana, ne gözlerine, ne de gönlüne aldın! Sinsi gülüşün karıştı gitti işte rüzgârda. Futbol müsabakalarını düşün bir; o kadar kalabalıktık biz. ”Biz” kalabalıktık evet ama sen hep yalnızdın. Yalnızlık sayıyla mı olur? Etrafından pervaneler gider bir gün; bitmese ne olur ki, her yanında olan aşktan mıdır?
Herkes biliyor ve soruyor, biliyorum. Attila İlhan’ı anımsatan ağaçları, ırmağın coşkusuyla çığıran martıları, çam dalında büyüyen sakızları, otların arasında dolaşan karıncaları, duvarların çatlaklarını, taş binaların dökülen boyalarını Allah’ıma emanet bıraktım ben. Bırakıp da gittim ben.
Bunu bana sen öğrettin. Kaçmayı değil, gitmeyi ben böyle öğrendim. Kaçan sevmez; giden sever. Daha önce de defalarca demiştim ki “gitmek sevmekten!” Ayrılıklar sevdaya dâhil demişti şair. Keşke bunu sen de bilseydin. Keşke başka şeyler de öğretseydin. Keşke sadece iyi şeyler öğretseydin. Sen benim için muallim ve öğretmen arasındaki farksın artık sadece.
Bana muallim ol demiştim ben hep. Ben sana hep muallim gözüyle bakmıştım. Ama muallim olmak sanattır. Muallim zaten sanatçıdır. Muallim, bilip de bildiğini başkalarına da öğretendir. Sen bunu hiç yapamadın işte. Bilmedin, bilemedin ne kendini ne başkasını. Öğreten olarak kaldın sadece, yani sadece modern bir tavırsın. Muallim ise mazlum insanların umududur.
Umudumuzu asla kaybetmedik ama sen kaybettin!
Fatih TEZCE
