Pervin Gün yazdı..
Bu günlerde gözümüz kulağımız seçimlerde
Birçok vaatlere tanık oluyoruz…
Her şey vıcık vıcık
Her şey yapmacık. Hiçbir gerçekliği yok.
Hayretler içinde takip ediyorum birçok sosyal projeyi…
Neler var neler
Bafra’yı gençlere emanet edenler, bütçeyi tasarruf ederek kullanacaklar, varolan projeleri isim değiştirip kendisininmiş gibi tanıtıp
anlatmaya çalışanlar ki (özellikle Bafra’da),
Nelere imza atıyorlar nelere…
‘Gönül belediyeciliği’ diye yola çıkanlar da iyi rol yapıyor. Hepsinin yüzünden okunuyor, gönülden olmadığı…
Oysa
Unuttuğumuz o kadar çok gündem var ki,
İntiharlar, tacizler, yolsuzluklar, hırsızlıklar,..
Bir yanda nereden geldiği kestirilemeyen muazzam zenginlikler,
Bir yanda iki yakasını bir araya getiremeyen bir sürü insan manzaraları…
Bir yanda hesapsızca para harcayanlar, bir yanda çöpten karnını doyuranlar…
Bir yanda sınırsızca kapatılan, yoktan var edilen araziler, bir yanda evsizler…
Bir yanda hak yiyenler, bir yanda hakkı yenilenler…
Öfkeli kalabalıklar, isyanlar…
“Yaprak döker bir yanımız, bir yanımız bahar bahçe” şairin dediği gibi.
Haksızlıklar, adaletsizlikler, hukuksuzluk,
yolsuzluk, yoksulluk, işkenceler, çalınan
hayatlar, yalanlar, dolanlar, yerine getirilmeyen vaatler…
Zaten;
Kalabalıklarda boğulduk, sanal ortamlarda kaybolduk, sanal dostluklara bel bağladık, gerçek olan dostluklar sadece masallarda kaldı.
Üstelik tenhalığımıza yenildik…
Sahte gülüşlere kandık, maskeli yüzlere alışalı bir hayli uzun zaman oldu…
Yüzlerde kuruyan gözyaşlarını, yerlerde
kuruyan kanları görerek yaşamaya devam ediyoruz.
Hesabını ilahi adalete bıraktık…
Mutlu olmayı, mutluluğu unuttuk.
Her ne kadar umudun peşinden gitsem de ve ne kadar gelecekten yana inancımı yitirmek
istemesem de, bu öfkenin, yersiz tartışmaların, çekişmelerin, hak yiyenlerin, adaletsiz kararların ortasında pek de başarılı olamıyorum.
Oysa baharı yazmak vardı şimdi.
Yerini yağmurlara bıraksa da, bahar gelmiş dallara, bademler açmış gelinciklerin yolunu gözlüyor. Kır çiçekleri yağmurla iç içe, bulutlar güneşle köşe kapmaca oynuyor.
Asıl olan
Ne önem ver sahte sözlere, ne de yalancı gülüşlere…
Sen insan ol bu yeter, KARŞINDAKİ SAHTELİĞE…
Hoşgörü en önemlisi, yanınızdan eksik
etmeyin.
