Oktay ZERRİN’in kaleminden..
Ne zaman gözlerine baksam, dalıp dalıp giderim başka iklimlere!
Su içer gibi altın bir kadehten, sevgini içerim öylesine güzel.
Rüzgâr bizim şarkımızı söyler; toprak biz kokar. Tabiatın derin gizeminde,
eli şakağında bir çocuk gibi düşünüp dururum seni!
Cam kırıkları etkilemez kalbimdeki bu büyük ve güzel aşkını!
Sokakta yürüyen kalabalıkların adımlarında, denizlerin gel-gitinde ve
sensiz gecelerin sessizliğinde hissederim o sıcak nefesini!
Nasıl bir gülü, dikensiz düşünemezsek ben de seni bensiz düşünemem!
Şafakla sökülüp dolarsın usulca ve bir gölge gibi odama.
Senli düşüncelerimin doruk noktasında dev adımlar atarsın her gün.
Balıkların yüzerken kuyruk sallayışında, çiçeklerin kokusunda ve yüreğimin
en müstesna yerinde sen varsın hep!
Yıldızlara bakıp en güzel sevda şarkıları söylerken; suya vuran hayalinin
avuntusuyla mutlanır gönlüm!
Bir sokak kemancısının yanık sesinde bir serenattır aşkım!
Gözlerim seni çizen bir ressamdır; her gece yarısında! Düşlerimi sevgiyle
Boyayan bakışlarındır; yön veren mutluluğuma!
Sen, sendeki senliği; ben de bendeki benliği atıp ” biz ” olalım artık!
Yoksa uçarken kanadını bir vahşi hayvanın keskin dişlerine kaptırmış
yavru bir kuşun feryadından başka işe yaramaz o sevdamız!
Ne zaman gözlerine baksam, dalıp dalıp giderim başka iklimlere!
OKTAY ZERRİN
